درنگاه فعلی دولت، اقتصاد مقاومتی به معنی تشخیص حوزه‌های فشار و تلاش برای کنترل و بی‌اثر کردن و در شرایط آرمانی تبدیل آنها به فرصت است.
در این تعریف، برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی، صرفاً کاهش وابستگی‌های خارجی و تاکید بر تولید داخلی کشور مورد نظر است.ولیکن در تعریفی تخصصی، اقتصاد مقاومتی یا همان مقاوم سازی نظام اقتصادی عبارت است از اینکه ساختار و مدل اقتصادی را آنچنان هوشمندانه طراحی و بازسازی کنیم که متغیرهای کلیدی اقتصاد بتواند در مقابل تکانه‌های ناخواسته و حتی تعمدی، حداکثر کارایی خود را بدون از دست دادن تعادل سیستم حفظ کنند یا حداقل نقطه تعادل جدیدی برای سیستم اقتصادی با کمترین خطا تولید کند. این روش بدون به کارگیری علم ریاضیات، مدیریت ریسک و اقتصادسنجی طبقه بندی شده در عمل امکان پذیر نخواهد بود و در صورت تداوم نگاه عوامانه و غیر فرموله، نتیجه همان خواهد شد که دولت تا کنون پیش آورده است.
در حال حاضر باید نقطه تعادلی جدید در کمترین زمان ممکن حاصل شود. برای مثال بر اثر کاهش شدید فروش نفت، ارزش ریال به شدت افت کرده و به اصلاح، ارز گران تر شده است. تا کنون دولت برای جلوگیری از آن اقتصاد ریاضتی را بکار گرفته است. چرا که ذخایر ارزی را حراج کرده و به صورت مصنوعی در اصطلاح قیمت ارز را کنترل کرده است. غافل از اینکه این منبع روبه اتمام است و با تداوم این رویه، ارزش ریال مجدداً افت کرده و موجب تشدید رشد تورم خواهد شد.
یکی از راه حل ها این است که با اقدامات مبتنی بر برنامه کوتاه مدت، مبانی اقتصاد تهاجمی را نیز به کار گرفته و با طراحی مدلهای ریسک سنجی شده، به جای حراج ذخایر ارزی، دارایی های استراتژیک از قبیل کالاهای تولید داخل مورد نیاز کشورهای منطقه را ولو زیر قیمت در قبال ارز و یا در قبال دریافت کالاهای مورد نیاز کشور و فروش آنها به واردکنندگان دارنده ارز واگذار نمود. این اقدام مولدسازی و انجمادزدایی دارایی ها را حاصل خواهد کرد و ریسک های اعتباری و سیستماتیک را به حد زیادی کنترل خواهد نمود.
این مدل، اجرای درست مبانی اقتصاد مقاومتی خواهد بود که ریشه آن از تفکرهای پیامبر اکرم (ص) در دوران سه ساله محاصره اقتصادی در شعب ابیطالب گرفته شده و بر اساس شرایط فعلی و اکوبوم کشور به روزرسانی شده است.